0-5 насныхны дунд шээс дамжуулах замын халдвар ханиад шиг элбэг байгаа бөгөөд энэ нь даамжирч бөөрний эмгэг болон хүндэрдэг байна. Энэ нь нэг удаагийн живхний зохисгүй хэрэглээ, хүүхдийн хувийн ариун цэврийг хангаагүй, цэцэрлэгийн хүүхдүүдийн дунд хялгасан хорхойн халдварын тархалт их байгаатай шууд холбоотой.

Эх хүүхдийн эрүүл мэндийн үндэсний төвийн Бөөрний мэс заслын тасагт 2013 онд 600 орчим хүүхдэд мэс засал хийсэн бол 2014 онд мэс засал хийлгэсэн хүүхдийн тоо 800 гарчээ. Мөн бөөрний гажиг согогтой нярай төрөх нь нэмэгдсэнээр мэс засал ийн огцом өссөн байна.

Өндөр хөгжилтэй орнуудад дөнгөж төрсөн хүүхдийг хэвлийн ЭХО-д харж, ямар нэг гажиг согогтой эсэхийг шалгадаг. Манай улсад нярай болгоныг толгой дараалан үзэх боломжгүй. Бөөрний эмгэгийн шинж тэмдэг хурцаар илэрдэггүй учир мэдэхгүй явсаар насанд хүрэхэд бөөрний архаг өвчтэй болсон байх нь бий гэж АШУҮИС-ийн Хүүхдийн анагаахын тэнхимийн багш, клиникийн профессор Д.Агиймаа ярьжээ.

Орчин үеийн ээжүүд хүүхдэдээ байнга нэг удаагийн живх хэрэглэх болсноос давсагны үйл ажиллагаа тогтворгүй, шээсээ барьж чадахгүй өмдөндөө дусаадаг, шөнө орондоо шээдэг хүүхэд олширч байна.

2007 онд ЭХЭМҮТ-д ирсэн Америкийн профессор Америкт живхний хэрэглээ хавтгайрснаас үүдэлтэй дээрх сөрөг үр дагаврууд их гарч байгаа тухай манай эмч нарт хэлж байжээ. Тухайн үед манайд ийм байдал харьцангуй бага байсан бол өнөөдөр нийтлэг үзэгдэл болсныг Д.Агиймаа багш хэлж байна. Иймд:

• Хүүхэд зургаан сар хүрч суудаг болсноос хойш тосож сургах, нэг наснаас хөтөвчинд суулгаж сургах нь чухал.
• Живхийг 3-4 цаг хэрэглээд солих ёстой.
• Живхийг сольсны дараа усаар бөгсийг нь угаагаад тосолж байх нь зөв.
• Нэг наснаас хойш живх хэрэглэхгүй байх хэрэгтэй.

Мөн эрэгтэй хүүхдийн гадна бэлэг эрхтний хөгжилтэй холбоотойгоор живх хэрэглэх нь муу гэж ярьдаг нь төөрөгдөл аж. Живхний хэрэглээ талаас эрэгтэй, эмэгтэй хүүхдэд онцын ялгаа байхгүй аж.